ประวัติEarnie Shavers นักชกรุ่นเก่าผู้ได้รับขนามนามว่าเป็น นักชกที่มีประวัติดีที่สุดในรุ่นเฮฟวี่เวท
ประวัติEarnie Shavers รู้จักกันเป็นอย่างดีในชื่อเอียร์นี่ เป็นนักมวยอาชีพชาวอเมริกันที่เข้าแข่งขันระหว่างปี 1969 ถึง 1995 เขาเป็นผู้ท้าชิงแชมป์โลกรุ่นเฮฟวี่เวท 2 สมัย เขาเป็นที่รู้จักในฐานะหนึ่ง ในนักชกที่ยากที่สุด ในประวัติศาสตร์มวยรุ่นเฮฟวี่เวท เขาทำคะแนนชนะน็อกเอาต์ 68 ครั้ง รวมถึง 23 เกม ในรอบแรกด้วยอัตรา การน็อกเอาต์โดยรวม 76.4%
เอียร์นี่ ท้าทายไม่ประสบความสำเร็จสองครั้งสำหรับการแข่งขันชิงแชมป์เฮฟวี่เวท โดยแพ้ให้กับมูฮัมหมัด อาลีในปี 2520 และต่อลาร์รีโฮล์มส์ในปี 2522 เขาทำร้ายอาลีในรอบที่สองและล้มโฮล์มส์ในรอบที่เจ็ด เอียร์นี่เอาชนะอดีตแชมป์โลก บิเซนเต้ รอนดอน, จิมมี่ เอลลิส และเคน นอร์ตัน รวมถึงแชมป์เฮฟวี่เวทยุโรป 3 สมัย โจ บักเนอร์ และจิมมี่ ยัง
ในปี 2544 Shavers ได้เผยแพร่อัตชีวประวัติชื่อ Welcome to the Big Time หลังจากเกษียณจากการชกมวย เขายังคงเข้าร่วมการแข่งขันชกมวยในฐานะแขกรับเชิญพิเศษ ผู้ลงนามลายเซ็น และวิทยากรสร้างแรงบันดาลใจ Jimmy Young boxer
เอียร์นี่เริ่มชกมวยเมื่ออายุ 22 ปี ก่อนจะผันตัวเป็นอาชีพ เขามีอาชีพสมัครเล่นที่สั้นแต่โดดเด่น และชนะตำแหน่งเฮฟวี่เวท AAU แห่งชาติปี 1969
ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2512 โทนี่ แมนจ์ ผู้อำนวยการถุงมือทองคำแห่งชาติกล่าวว่าเอียร์นี่ “มีหมัดหนักมาก” เขาชนะน็อกเอาต์เก้าครั้งติดต่อกันก่อนที่เขาจะถูกน็อคโดย Horst Koschemann ชาวเยอรมันตะวันตก 230 ปอนด์ (104 กก.) Gerry cooney
ประวัติEarnie Shavers จุดเริ่มต้นการก้าวเข้าสู่วงการมวยมืออาชีพ และไฟต์ครั้งแรกในการชกท้าชิงแชมป์ มูฮัมหมัดอาลี รุ่นเฮฟวี่เวท
เป็นที่รู้จักในนาม “Black Destroyer” เอียร์นี่ชนะ 44 จาก 47 ครั้งแรกของเขาด้วยการทำให้ล้มลง ส่วนใหญ่ต่อต้านการต่อต้านที่ไม่ธรรมดา รวมถึงการน็อกเอาต์ 27 ครั้งติดต่อกัน โดย 20 ครั้งอยู่ในรอบแรก เขาประสบกับความพ่ายแพ้ต่อ Ron Stander และ Stan Johnson
เขาเริ่มก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งบนของรุ่นเฮฟวี่เวทหลังจากที่เขาจ้าง Don King โปรโมเตอร์จากคลีฟแลนด์ให้เป็นผู้จัดการของเขา ชัยชนะของเขารวมถึงจิมมี่ ยังสามเณรซึ่งต่อมาได้กลายเป็นผู้เข้าแข่งขันชิงแชมป์โลก
ก้าวขึ้นสู่ระดับของฝ่ายตรงข้าม เขาเป็นที่รู้จักในที่สาธารณะด้วย KO รอบแรกของ Jimmy Ellis แชมป์เฮฟวี่เวท WBA สมัยก่อน ความคืบหน้าของเขาหยุดลงเมื่อเขาทำได้ KO’d ในรอบแรกโดย Jerry Quarry ซึ่งตามมาด้วยการสูญเสียอีกครั้งให้กับ Bob Stallings Riddick Bowe
จากนั้นเอียร์นี่ก็มีการแข่งขันที่ดุเดือดกับ Ron Lyle แต่ถูกหยุดหลังจาก 6 รอบที่โหดร้าย จากนั้นเขาก็เอาชนะโฮเวิร์ด คิงผู้ตีตัวแข็งและเอาชนะรอย วิลเลียมส์ผู้มุ่งหวังอันทรงพลังในการต่อสู้แบบเดินหน้าและถอยหลังอันโหดเหี้ยม ซึ่งเอียร์นี่ เกือบจะล้มลง การแข่งขันที่ Shavers รักษาไว้ถือเป็นหนึ่งในเกมที่ยากที่สุดในอาชีพการงานของเขา
เอียร์นี่ต่อสู้กับมูฮัมหมัดอาลีที่เมดิสันสแควร์การ์เด้นเมื่อวันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2520 เมื่อเข้าสู่การแข่งขัน Shavers มีสถิติ 54–5–1 โดยทำให้น็อคเอาต์ 52 ครั้ง อาลีมีชื่อเล่นว่า Shavers “The Acorn” เพราะหัวโล้นที่โกนแล้วของเขา การต่อสู้ดังกล่าวแสดงในรายการโทรทัศน์ช่วงไพร์มไทม์โดย NBC
ซึ่งแทบไม่ได้ทำการต่อสู้ในช่วงไพรม์ไทม์ (ABC มักจะได้รับการต่อสู้ของอาลี) และมีการประกาศผลผู้ตัดสินหลังจากแต่ละรอบเพื่อหลีกเลี่ยงการตัดสินใจที่ขัดแย้งใดๆ Angelo Dundee มุมของ Ali ขอให้ Eddie Hrica ผู้จับคู่ของ Baltimore ดูการออกอากาศในห้องแต่งตัวและส่งสัญญาณการให้คะแนน ในรอบที่สอง Shavers ทำร้ายอาลีด้วยการฟาดขวา
อาลีแสดงท่าทางว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส และเอียร์นี่ก็ลังเล บนดัชนีชี้วัดพวกเขาแลกเปลี่ยนรอบ อาลีชนะที่ห้าอย่างเด็ดขาด การจะเอาชนะอาลีต้องเอาชีวิตรอดในสามรอบสุดท้าย เอียร์นี่ซึ่งถูกสงสัยว่ามีความแข็งแกร่งก่อนการต่อสู้ กลับมามีชีวิตในรอบที่ 13 ในวันที่ 14 เขาทุบตีอาลีเรื่องแหวน ก่อนวันที่ 15 ตามที่นักเขียนมวย Sports Illustrated Pat Putnam “อาลีอยู่บนขาที่สั่นคลอนมาก”
เมื่อตระหนักว่าอาลีต้องใช้เวลาอีกสามนาที ดันดีจึงบอกเขาว่า “คุณดูไม่ดีนัก ออกไปเล่นรอบนี้ดีกว่า” ในรอบสุดท้ายที่โกรธจัด ชายสองคนแท็กกันและกัน แต่อาลีปิดอย่างแน่นหนา เกือบทำให้เอียร์นี่ตกในช่วง 20 วินาทีที่ผ่านมา
เขาชนะการตัดสินเป็นเอกฉันท์ วันรุ่งขึ้น เท็ดดี้ เบรนเนอร์ ผู้จับคู่ของการ์เดนสนับสนุนให้อาลีเกษียณโดยระบุว่าการ์เดนจะไม่ยื่นข้อเสนออื่นให้เป็นเจ้าภาพจัดไฟต์กับอาลี เบรนเนอร์ยังคิดว่า Shavers สมควรได้รับการพยักหน้าต่อ Ali การต่อสู้ทำให้ปกของ Sports Illustrated โดยมี “ALI’S DESPERATE HOUR” ที่มีรูปถ่ายของเอียร์นี่ที่ให้คะแนนโดยหันขวา
แพทย์ผู้ต่อสู้ของอาลี เฟอร์ดี ปาเชโก ยังเรียกร้องให้อาลีลาออกหลังจากสังเกตเห็นการลงโทษที่อาลีรับไว้กับเอียร์นี่ อาลีกล่าวในภายหลังว่า Shavers เป็นนักชกที่ยากที่สุดเป็นอันดับสองที่เขาเคยเจอมา รองจาก Joe Frazier โดยกล่าวว่า “Earnie ตีฉันแรงมาก มันเขย่าญาติของฉันกลับไปในแอฟริกา” – คำพูดที่ Ali เคยใช้อธิบายคู่ต่อสู้ที่ตบหนักๆ มาก่อน
การชกที่ทำให้เป็นแมตย์ชกที่น่าจดจำ และการกลับมาชกอีกครั้งของชายที่ชื่อเอียร์นี่
การแข่งขัน Holmes เป็นนัดสุดท้ายสำหรับ Shavers ในปีพ.ศ. 2523 เขาถูกหยุดในรอบที่แปดโดยแรนดัล “เท็กซ์” คอบบ์ผู้มุ่งหวังที่ทนทาน ก่อนการต่อสู้ของคอบบ์ เอียร์นี่ดได้รับการผ่าตัดตาสำหรับเรตินาที่แยกออกมา
(เนื่องจากการผ่าตัดตาไม่ได้เกือบละเอียดเท่าทุกวันนี้ นักมวยส่วนใหญ่จึงเกษียณอย่างถาวรหลังจากได้รับบาดเจ็บดังกล่าว ตามคำพูดของดวน ฟอร์ด แห่งคณะกรรมการกรีฑาเนวาดา จอตาเดี่ยวสำหรับนักมวยก็เหมือนโรคเอดส์ การวินิจฉัย)
เอียร์นี่ยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่จากการผ่าตัดเมื่อเขากลับมาสู้กับคอบบ์ เขาไม่เคยต่อสู้เพื่อตำแหน่งระดับโลกอีกเลย ในปี 1982 เขาต่อสู้กับ Joe Bugner บนเส้นทางคัมแบ็กเช่นกัน Bugner ถูกล้มลงในครั้งแรก และถูกหยุดโดยการตัดในรอบที่สอง
เอียร์นี่ยังคงต่อสู้อย่างมืออาชีพเป็นเวลาหลายปี เกษียณในปี 2538 หลังจากแพ้ไบรอันเยตส์ หลายคนคิดว่าเขาควรจะเกษียณตัวเองหลังจากที่พ่ายแพ้ให้กับคู่แข่งอย่างเบอร์นาร์โด เมอร์คาโด เอียร์นี่มีอาการบาดเจ็บที่จอตาคล้ายกับชูการ์ เรย์ ลีโอนาร์ด
เอียร์นี่พยายามคัมแบ็กสองครั้ง การต่อสู้ในปี 1987 และสองครั้งในปี 1995 ในครั้งที่สองซึ่งเขาถูกควบคุมตัวโดย Brian Yates ในรอบที่ 2 หลังจากการสูญเสียครั้งนี้ Marvis Frazier
เอียร์นี่ได้รับการเสนอชื่อให้เป็นหนึ่งใน 10 นักชกมวยอันดับหนึ่งในประวัติศาสตร์มวยโดย The Ring และคนอื่นๆ เอียร์นี่จบอาชีพของเขาในปี 1995 ด้วยสถิติชนะ 74 ครั้ง (68 ครั้ง โดยน็อกเอาต์ 23 ครั้งในรอบแรก โดย 46 ครั้งใน 3 รอบแรก) แพ้ 14 ครั้ง และเสมอ 1 ครั้ง
สิ่งสุดท้ายที่ทิ้งไว้หลังชกแขวนนวมแบบถาวร และการปิดตำนานการจากไปในวัย 78 ปี
เอียร์นี่เป็นนักชกที่หนักหน่วงเป็นพิเศษที่สะกดรอยตามคู่ต่อสู้ของเขา ตั้งค่าพวกเขาให้พร้อมสำหรับเสียงฟ้าร้องของเขา ซึ่งรับผิดชอบในการน็อกเอาต์หลายครั้งของเขา แม้ว่าแองเจโล ดันดีในบทความ Sports Illustrated กลางปี 1970 กล่าวว่า
“เขาสามารถพาคุณออกจากที่นั่นได้ด้วย ชนิดของการยิง” หมายถึงความสามารถของเอียร์นี่ ในการทำดาเมจด้วยตะขอซ้าย ลูกศรขวา หรืออัปเปอร์คัตขวา นักมวยหลายคนที่ขึ้นชื่อเรื่องคางอันแข็งแกร่งของพวกเขาได้พ่ายแพ้ต่อหมัดของเอียร์นี่ รวมถึง Bugner และ Ellis ที่โดนหมัดอัปเปอร์คัตของเขาล้ม
เอียร์นี่แต่งงานกับ Laverne Payne พวกเขามีลูกสาวห้าคนจากการแต่งงานด้วยกัน: Tamara, Cynthia, Catherine, Carla และ Amy เขายังมีลูกสาวสี่คนจากความสัมพันธ์อื่นๆ ได้แก่ Catherine, Lisa, Natasha และ Latonya Alfredo evangelista
เขามีหลาน 24 คนและเหลนหนึ่งคน เขาทำงานที่ General Motors ใน Lordstown, Ohio ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 เอียร์นี่เป็นแขกรับเชิญในรายการโทรทัศน์ไอริช The Late Late Show ซึ่งจัดโดย Ron Lyle
ซึ่งนักสู้ทั้งสองได้พูดคุยถึงการแข่งขันครั้งก่อนซึ่งเกิดขึ้นเมื่อหนึ่งเดือนก่อน เอียร์นี่เป็นแขกประจำที่ผับ “Roddy Bolands” ในดับลิน มีรูปเอียร์นี่ที่ดื่มกินเนสส์หนึ่งแก้วพร้อมลายเซ็นบนผนังที่นั่น
เอียร์นี่เสียชีวิตเมื่อวันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2565 จากการเจ็บป่วยระยะสั้นที่บ้านลูกสาวของเขาในเวอร์จิเนีย อายุ 78 ปี
