แชมป์มวยสากลปัจจุบัน นักชกที่ได้รับแชมป์คนที่1 ไมริส ไบรอิดิส แชมป์โลก ครุยเซอร์เวท
แชมป์มวยสากลปัจจุบัน เป็นนักมวยอาชีพชาวลัตเวีย เป็นแชมป์โลกครุยเซอร์เวท 3 สมัย โดยเคยครองตำแหน่ง IBF และ Ring ตั้งแต่ปี 2020 ถึง 2022; ชื่อ WBC จาก 2017 ถึง 2018; และตำแหน่ง WBO ในปี 2019 เมื่อได้รับรางวัล WBC ในปี 2017 ได้กลายเป็นชาวลัตเวียคนแรกที่ครองตำแหน่งมวยโลก
ได้รับรางวัล Order of the Three Stars ในปี 2560 ในฐานะมืออาชีพ ได้ต่อสู้กับแชมป์โลกอย่าง Oleksander Usyk, Marco Huck, Krzysztof Głowacki, Manuel Charr และ Yuniel Dorticos เมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2564
ได้รับการจัดอันดับให้เป็นครุยเซอร์เวตที่คล่องแคล่วดีที่สุดในโลกโดย BoxRec, นิตยสาร The Ring และคณะกรรมการการจัดอันดับมวยสากล รวมถึงนักมวยที่คล่องแคล่วดีที่สุดอันดับแปด โดย BoxRec
เมื่ออายุได้ 24 ปี หลังจากที่เคยเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจแห่งรัฐลัตเวียในเมืองรีกา บรีดิสก็กลายเป็นมืออาชีพในปี 2552 คว้าชัยชนะมาหลายครั้งทั้งในประเทศบ้านเกิดและต่างประเทศ แชมป์มวยสากลไทย ปัจจุบัน รวมถึงรอบที่สองของการแข่งขันทางเทคนิค (TKO) ของอดีตแชมป์รุ่นเฮฟวี่เวท ผู้ท้าชิงแดนนี่วิลเลียมส์ คว้าตำแหน่งครุยเซอร์เวท IBA ไปพร้อมกัน
การต่อสู้เพื่อบันทึกครั้งแรกของ Briedis เกิดขึ้นในปี 2015 เมื่อเพิ่มน้ำหนักและเดินทางไปรัสเซียเพื่อเผชิญหน้ากับอดีตผู้ท้าชิงตำแหน่งเฮฟวี่เวท Manuel Charr Briedis เอาชนะคู่ต่อสู้ที่ใหญ่กว่า ด้วยหมัดเดียวในรอบที่ห้า ในปี 2016 Briedis เอาชนะ Olanrewaju Durodola ชาวไนจีเรียที่ชกอย่างแรงในงานเทศกาลทากเพื่อคว้าแชมป์ WBC Silver cruiserweight
สิ่งนี้ทำให้เป็นผู้ท้าชิงที่ได้รับมอบอำนาจสำหรับผู้ชนะของ Tony Bellew และ Ilunga Makabu Briedis อยู่เคียงข้างในการต่อสู้และแสดงความยินดีกับ Bellew ที่ได้รับชัยชนะในห้องแต่งตัวเอง หลังจากนั้น จากนั้น Briedis
ต่อสู้ในสหราชอาณาจักรเป็นครั้งแรกในการต่อสู้กับ Simon Vallily โดยไม่ได้รับตำแหน่งครั้งแรกของ Bellew กับ BJ Flores Bellew พ้นจากตำแหน่งเมื่อต้นปี 2560 ซึ่งหมายความว่าตำแหน่งที่ว่างจะอยู่ในการต่อสู้ครั้งต่อไปของ Briedis
แชมป์มวยสากลปัจจุบัน นักชกที่ได้รับแชมป์คนที่2 อิลุงกา มากูบู แชมป์โลก ครุยเซอร์เวท
เป็นนักมวยอาชีพชาวคองโก-แอฟริกาใต้ ซึ่งครองตำแหน่ง WBC cruiserweight ตั้งแต่มกราคม 2020 และยังท้าชิงตำแหน่งเดียวกัน แชมป์โลกมวยสากล ของไทย ในปี 2016 อีกด้วย
เมื่อวันที่มิถุนายน 2565 ได้รับการจัดอันดับให้เป็นครุยเซอร์เวทแอ็คทีฟที่ดีที่สุดเป็นอันดับสองของโลกโดย BoxRec และอันดับที่สี่โดยนิตยสาร The Ring และคณะกรรมการจัดอันดับมวยข้ามชาติ เป็นพี่ชายของนักมวยรุ่น Martin Bakole
อาชีพเริ่มต้นเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2551 เมื่อแพ้การต่อสู้สี่ยก (โดยการน็อกเอาต์ทางเทคนิคในรอบแรก) กับนักมวยชาวแอฟริกาใต้ Khayeni Hlungwane การต่อสู้จัดขึ้นที่ Carousel Hotel & Casino ใน Temba ในจังหวัดทางตะวันตกเฉียงเหนือ เมื่อวันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2551 ได้รับชัยชนะครั้งแรก
โดยเอาชนะการน็อกเอาต์ทางเทคนิคในรอบแรกตัวแทนของซิมบับเว Elvis Moyo เมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน 2554 เผชิญหน้ากับเปโดร โอตัส ชาวบราซิล การต่อสู้สิบสองรอบจัดขึ้นที่ Monte Casino ในโจฮันเนสเบิร์ก นำแสดงโดย Michael Buffer มาคาบูผู้โดดเด่นจบการดวลด้วยเทคนิคน็อคเอาท์ในรอบที่สิบเอ็ด
แชมป์มวยสากลปัจจุบัน นักชกที่ได้รับแชมป์คนที่3 ฮูโก้ กาไร แชมป์โลกไลท์เฮฟวี่เวท
เป็นนักมวยอาชีพชาวอาร์เจนตินาที่ชกรุ่นไลท์เฮฟวี่เวท ได้รับรางวัลเหรียญเงินในการแข่งขัน Buenos Aires World Junior Championships ในปี 1998 ในการแข่งขัน Pan American Games ปี 1999 ได้รับรางวัลเหรียญทองแดงในประเภทชายรุ่นไลท์เฮฟวี่เวท
Garay เป็นตัวแทนของอาร์เจนตินา แชมป์โลกมวยสากล แต่ละรุ่น ในโอลิมปิกฤดูร้อนปี 2000 ที่นั่นถูกหยุดในรอบแรกของรุ่นไลท์เฮฟวี่เวทชาย (– 81 กก.) โดย Olzhas Orazaliev จากคาซัคสถาน ลงเล่นอาชีพครั้งแรกเมื่อ 2001-07-14 โดยเอาชนะ Abel Alejandro Rodríguez
Garay จะต้องชกกับแชมป์ Danny Green สำหรับ WBA Light Heavyweight Title เมื่อวันที่ 27 เมษายน 2008 ที่ Challenge Stadium ในเมืองเพิร์ท ประเทศออสเตรเลีย อย่างไรก็ตาม หลังจากการเกษียณอายุอย่างกะทันหันของกรีนในเดือนมีนาคมของปีนั้น
กาเรย์ต่อสู้กับยูริ บาราเชียนแทนในวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2551 ที่บัวโนสไอเรสเพื่อชิงเข็มขัดว่าง โดยชนะด้วยคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์สิบสองยก วันที่ 22 พฤศจิกายน เอาชนะเจอร์เก้น บราห์เมอร์ด้วยการตัดสินอย่างเป็นเอกฉันท์ในการป้องกันตำแหน่งครั้งแรกของ Garay มีสถิติการชนะ 34 ครั้ง (18 KO) และการสูญเสีย 5 (1 KO) ชื่อเล่นคือ “Pigu”
แชมป์มวยสากลปัจจุบันนักชกที่ได้รับแชมป์คนที่4 ไมเคิล เคสเลอร์ แชมป์โลกซูเปอร์มิดเดิ้ลเวท
เป็นอดีตนักมวยอาชีพชาวเดนมาร์กที่เข้าแข่งขันระหว่างปี 2541 ถึง พ.ศ. 2556 เป็นแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์มิดเดิ้ลเวตหลายสมัย โดยได้ครองตำแหน่ง WBA สามครั้งระหว่างปี 2547 ถึง พ.ศ. 2556
และตำแหน่ง WBC สองครั้งระหว่างปีพ.ศ. 2549 ถึง พ.ศ. 2553 นอกจากนี้ ยังได้รับรางวัล IBA World Title ในปี 2545 เคสเลอร์เกิดมาเพื่อพ่อชาวเดนมาร์กและแม่ชาวอังกฤษที่ชื่อแอน ซึ่งมาจากเมืองซอลส์บรี วิลต์เชียร์ เริ่มอาชีพตั้งแต่อายุยังน้อย โดยฝึกในยิมมวยเมื่ออายุ 13 ปี
เคสเลอร์แข่งขันห้าปีในฐานะมือสมัครเล่น จบอาชีพสมัครเล่นด้วยสถิติชนะ 44 แพ้ 3 ได้รับรางวัล European Cadet Championship 1995, 1996 และ 1997 Danish Junior Championships, 1996 Nordic Amateur Championship และในการแข่งขันสมัครเล่นครั้งสุดท้าย ได้รับรางวัล 1998 Zealand International Tournament หลังจากหยุดทั้ง 3 คู่ต่อสู้
หลังจาก 3 ปีกับการต่อสู้ 22 ครั้ง เคสเลอร์ก็เข้าสู่รุ่นซูเปอร์มิดเดิ้ลเวท นักมวยสากลไทย ปัจจุบัน เคสเลอร์ยังคงสตรีคการตีอย่างแรง โดยส่งคู่ต่อสู้ 7 คนแรกไป 6 คนจาก 7 คนแรก โดย KO ดังนั้นจึงปรับปรุงสถิติเป็น 29–0 ด้วย 22 KO
ที่ 29 พฤศจิกายน 2545 เคสเลอร์ต่อสู้เพื่อชิงแชมป์ครั้งแรก และเอาชนะอดีตแชมป์ WBC รุ่นซูเปอร์มิดเดิลเวท Dingaan Tobela ไปสิบสองรอบเพื่อก้าวขึ้นเป็นแชมป์สมาคมมวยสากล ยอมสละเข็มขัดเส้นนี้เพื่อต่อสู้เพื่อชิงตำแหน่ง WBC International ที่เป็นที่รู้จักมากขึ้นในวันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2546 กับเครก คัมมิงส์ เคสเลอร์ชนะน็อคเอาท์ในรอบที่สาม
เข้าปกป้องตำแหน่งสามครั้งก่อนที่จะประสบความสำเร็จอย่างมากในวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2547 Mads Larsen ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมทีมซึ่งเป็นนักสู้ระดับโลกชาวเดนมาร์กอีกคนพร้อมที่จะท้าทาย Manny Siaca สำหรับ WBA Championship ในโคเปนเฮเกน ลาร์เซ่นได้รับบาดเจ็บในการฝึกซ้อม และเคสเลอร์ชกในเวลาสั้นๆ และได้รับตำแหน่งชนะเลิศ
เคสเลอร์ป้องกันตำแหน่งกับแอนโธนี่ มุนดีนในซิดนีย์ในเดือนมิถุนายน 2548 และเอริก ลูคัสในเดือนมกราคม 2549 เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2549 เคสเลอร์ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็น WBA Super Champion หลังจากชนะตำแหน่ง WBC ในการต่อสู้กับ WBC World Champion Markus Beyer ที่ Parken Stadium ชนะน็อคเมื่อ 2:58 ในรอบที่ 3
เคสเลอร์ป้องกันตำแหน่ง WBA (Super) และ WBC ในวันที่ 24 มีนาคม 2550 ที่ Parken Stadium กับ Librado Andrade ผู้ท้าชิงที่ได้รับมอบอำนาจจาก WBC การต่อสู้ถูกให้คะแนนโดยผู้พิพากษาทั้งสามคน
แชมป์มวยสากลปัจจุบันนักชกที่ได้รับแชมป์คนที่5 เฟลิกซ์ สเติร์ม แชมป์โลกรุ่นมิดเดิลเวท
เป็นนักมวยอาชีพชาวบอสเนีย-เยอรมัน ได้จัดการแข่งขันชิงแชมป์โลกหลายรายการในรุ่นน้ำหนัก 2 รุ่น ได้แก่ WBO รุ่นมิดเดิ้ลเวทตั้งแต่ปี 2546 ถึง 2547 ชื่อรุ่นมิดเดิลเวท WBA สองครั้งระหว่างปี 2549 ถึง 2555
ชื่อรุ่นมิดเดิลเวท IBF ระหว่างปี 2556 ถึง 2557 และรุ่นซูเปอร์มิดเดิ้ลเวทของ WBA (Super) ในปี 2016 ในฐานะมือสมัครเล่น Sturm ได้รับรางวัลเหรียญทอง ยอดมวยโลก ปัจจุบัน ในการแข่งขัน European Championships 2000 ในรุ่นไลท์-มิดเดิ้ลเวท
เมื่อวันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2544 สตอร์มได้เปิดตัวในฐานะนักมวยอาชีพที่พบกับอันโตนิโอ ริเบโรจากแองโกลา เมื่อหกเดือนก่อนมีคุณสมบัติสำหรับการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่ซิดนีย์ แต่แพ้การต่อสู้เพื่อแชมป์รุ่นมิดเดิ้ลเวท Jermain Taylor ในอนาคต
หลังจาก 16 แมตช์ที่ประสบความสำเร็จ สตอร์มคว้าแชมป์ WBO Inter-Continental รุ่นมิดเดิลเวทเมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2546 เมื่อวันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2546 ได้เปลี่ยน Bert Schenk
ที่ได้รับบาดเจ็บในการแข่งขันชิงแชมป์ WBO กับ Hectór Javier Velazco ชาวอาร์เจนตินาและชนะการแข่งขัน Sturm ปกป้องตำแหน่งกับ Rubén Varón Fernández จากสเปน
