นักชกสากลอังกฤษ ประวัตินักชกที่มีชือเสียงและถือว่าแชมป์นานที่สุดของอังกฤษอันดับที่1 เจมส์ ฟิกก์
นักชกสากลอังกฤษ นักชกสากลผู้แรกของประเทศอังกฤษ เจมส์ ฟิกก์เกิดในเมืองเทมในอ็อกซ์ฟอร์ดเชียร์ “ในรัชสมัยของพระเจ้าวิลเลียมที่ 3” และต่อสู้เพื่อชิงรางวัลแรกของเขาที่นั่น ตามแหล่งข่าวรายหนึ่ง เขาได้รับความสนใจจากเอิร์ลแห่งปีเตอร์โบโรห์ ซึ่งเป็น “ผู้อุปถัมภ์อย่างแข็งขันของกีฬาที่กล้าหาญและเป็นลูกผู้ชาย”
และนำเขามาที่ลอนดอน ในปี ค.ศ. 1719 เขาเริ่มโรงเรียนของตัวเองโดยตั้งอยู่ที่อัฒจันทร์บนถนนท็อตแนมคอร์ต ลอนดอน ซึ่งเขาสอนมวย การฟันดาบ และควอเตอร์สต๊าฟ ในปี ค.ศ. 1720 เขาต่อสู้กันที่อัฒจันทร์ในแมรีลีโบนใกล้กับถนนอ็อกซ์ฟอร์ด (ปัจจุบันเรียกว่าถนนอ็อกซ์ฟอร์ด) นอกจากนี้ เขายังได้แสดงทักษะของเขาที่บูธและแหวนที่จัดขึ้นในสวนสาธารณะและทุ่งนา
ในปี ค.ศ. 1725 กวี John Byrom ได้เยี่ยมชมอัฒจันทร์ของ Figg ที่ซึ่งเขาเห็น Figg ต่อสู้กับ Ned Sutton ด้วยค่าใช้จ่าย 2 วินาที 6 วัน เขารายงานว่า: “ฟิกก์มีบาดแผลและมีเลือดออกค่อนข้างมาก ซัตตันถูกตีด้วยไม้เท้าที่หัวเข่าซึ่งทำให้เขาง่อย ดังนั้นพวกเขาจึงยอมจำนน” มวยสากล ในไทย
ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1727 ซัตตันได้แก้แค้นฟิกก์ ทุบตีเขาที่อัฒจันทร์ของเขาเอง ฟิกก์ถูกบังคับให้ถอนตัว เนื่องจากมีบาดแผลที่ท้องและเป็น “กานพลูที่เท้า” เมื่อวันที่ 11 ตุลาคม ค.ศ. 1729 มีรายงานว่าฟิกก์ถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้รักษาประตูให้กับอัปเปอร์เซนต์เจมส์พาร์คโดยเอิร์ลแห่งเอสเซ็กซ์
ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1730 มีรายงาน: “เมื่อวานนี้ นายเจมส์ ฟิกก์ ผู้อยู่ยงคงกระพันได้ต่อสู้ที่อัฒจันทร์ของเขา มิสเตอร์โฮล์มส์ ชาวไอริช ผู้ดูแลโรงแรมแห่งหนึ่งที่ยาอูลใกล้วอเตอร์ฟอร์ดในไอร์แลนด์ และเดินทางมายังอังกฤษเพื่อต่อสู้กับแชมป์อังกฤษคนนี้”
มีรายงานว่าในระหว่างการแข่งขัน โฮล์มส์ถูกตัดข้อมือถึงกระดูกและถูกบังคับให้ออกจากการแข่งขัน มีการระบุว่าการต่อสู้ครั้งนี้เป็นการแข่งขันสองร้อยเจ็ดสิบครั้งแรกที่ต่อสู้โดย Figg โดยไม่พ่ายแพ้ ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1731 ฟิกก์เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยดาบกับจอห์น สปาร์กส์ ก่อนที่ดยุคแห่งลอแรนจะมาเยือน รัฐมนตรีต่างประเทศและขุนนางยังระบุด้วยว่าจะเข้าร่วมชมการต่อสู้ซึ่งเกิดขึ้นที่โรงละครแห่งใหม่ เฮย์มาร์เก็ต นักชกสากลเม็กซิโก
แม้ว่าบันทึกจะไม่ได้เก็บอย่างแม่นยำในขณะนั้น แต่ความเชื่อทั่วไปก็คือฟิกก์มีสถิติ 269–1 ในการต่อสู้ 270 ครั้ง การสูญเสียครั้งเดียวของเขาเกิดขึ้นเมื่อ Ned Sutton เอาชนะเขาเพื่ออ้างสิทธิ์ ฟิกก์เรียกร้องให้รีแมตช์ ซึ่งเขาชนะ และก็ถอนตัวซัตตันในการแข่งขันยาง
มวยสากล กติกา หลังปี ค.ศ. 1730 เขายอมแพ้การต่อสู้เป็นส่วนใหญ่ และอาศัยลูกน้องสามคนของเขาเพื่อนำผู้ชมเข้ามา: Bob Whittaker, Jack Broughton และ George Taylor เทย์เลอร์เข้ายึดกิจการของฟิกก์เมื่อฟิกก์เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1734 แม้ว่าบรอจตันจะเป็นลูกบุญธรรมที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา ฟิกก์เสียชีวิตในวันที่ 7 ธันวาคม ค.ศ. 1734 และถูกฝังในโบสถ์เซนต์แมรีลีโบนแพริชเมื่อวันที่ 12 ธันวาคมของปีนั้น เขาทิ้งภรรยาและลูกหลายคนไว้ข้างหลัง
นักชกสากลอังกฤษ ประวัตินักชกที่มีชือเสียงและถือว่าแชมป์นานที่สุดของอังกฤษอันดับที่2 คริส ยูแบงก์
อีกหนึ่งท่านที่เป็นอดีต นักมวยอาชีพชาวอังกฤษที่เข้าแข่งขันระหว่างปี พ.ศ. 2528 ถึง พ.ศ. 2541 เขาครองตำแหน่งมิดเดิลเวทและซูเปอร์มิดเดิ้ลเวทของ WBO ระหว่างปี พ.ศ. 2533 ถึง พ.ศ. 2538 และได้รับการจัดอันดับโดย BoxRec ให้เป็นนักมวยรุ่นซูเปอร์มิดเดิ้ลเวทที่ดีที่สุดอันดับสามของอังกฤษ
12 หมัด มวยสากล เขาครองตำแหน่งแชมป์โลกมานานกว่าห้าปี ไม่แพ้ในช่วงสิบปีแรกของเขาในฐานะมืออาชีพ และยังคงไม่แพ้ใครในรุ่นมิดเดิ้ลเวท การแข่งขันชิงแชมป์โลกของเขากับเพื่อนชาวอังกฤษ ไนเจล เบ็นน์ และไมเคิล วัตสัน ช่วยให้การชกมวยของอังกฤษได้รับความนิยมสูงสุดในช่วงทศวรรษ 1990 ด้วยบุคลิกที่แปลกประหลาดของ Eubank ทำให้เขาเป็นหนึ่งในคนดังที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดในยุคนั้น
ในช่วงสองปีสุดท้ายของการชกมวย เขาได้ท้าทายโจ คัลซากี และโจ คัลซากีเพื่อชิงตำแหน่งซูเปอร์มิดเดิ้ลเวต WBO ของเขากลับคืนมา โดยมีคัลซาเกผู้เป็นผู้ชนะในเวลาต่อมาโดยอ้างว่าเป็นการต่อสู้ที่ยากที่สุดในอาชีพค้าแข้งของเขา การต่อสู้สองครั้งสุดท้ายของ Eubank เป็นการปะทะกับแชมป์ WBO รุ่นจูเนียร์เฮฟวี่เวท Carl Thompson ซึ่งทั้งสองเป็นการเผชิญหน้ากันอย่างโหดร้าย ในการแข่งขัน ยูแบงค์ถูกหยุดเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในอาชีพค้าแข้งของเขา
Eubank ได้รับการยกย่องในความกล้าหาญของเขาในสังเวียน ซึ่งเขาสามารถรับการลงโทษจำนวนมากจากนักชกที่มีอำนาจระหว่างทางไปสู่ชัยชนะและความพ่ายแพ้ของเขา และด้วยเหตุนี้เขาจึงกล่าวว่ามีคาง “หินแกรนิต” Chris Eubank Jr. ลูกชายของเขายังเป็นนักมวยอาชีพอีกด้วย
นักชกสากลอังกฤษประวัตินักชกที่มีชือเสียงและถือว่าแชมป์นานที่สุดของอังกฤษอันดับที่3 แฟรงค์ บรูโน
เป็นอดีตนักมวยอาชีพชาวอังกฤษที่เข้าแข่งขันระหว่างปี 2525 ถึง 2539 เขามีอาชีพการงานที่มีชื่อเสียงและมีความสำคัญทั้งในและนอกสังเวียน จุดสุดยอดของอาชีพชกมวยของบรูโน่คือการคว้าแชมป์ WBC รุ่นเฮฟวี่เวทจากโอลิเวอร์ แม็คคอลล์ที่สนามเวมบลีย์ในปี 1995
ซึ่งเป็นการแข่งขันชิงแชมป์โลกครั้งที่สี่ของเขา บรูโน่เผชิญหน้ากับนักชกรุ่นท็อปหลายคนตลอดอาชีพค้าแข้งของเขา รวมถึงการชกกับไมค์ ไทสันสองครั้งในปี 1989 และ 1996 และการปะทะภายในประเทศกับเลนน็อกซ์ ลูอิสในปี 1993
เขายังเป็นที่รู้จักในด้านพลังการต่อยที่ยอดเยี่ยมของเขา โดยทำคะแนนได้ 38 ครั้งในการชนะ 40 ครั้ง และทำให้เขามีอัตราส่วนการน็อคเอาต์ต่อชนะ 95% เปอร์เซ็นต์การน็อกเอาต์โดยรวมของเขาคือ 84.44% บรูโน่ได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งใน 10 รุ่นยอดเยี่ยมของโลกของ BoxRec ถึง 12 ครั้ง
ทำให้เขาอยู่ในตำแหน่งที่สูงเป็นอันดับ 3 ของโลกในอาชีพการงานของเขาเมื่อสิ้นสุดปี 1984 เช่นเดียวกับเฮนรี คูเปอร์ก่อนหน้าเขา บรูโนยังคงเป็นคนดังที่ได้รับความนิยมจากสาธารณชนชาวอังกฤษหลังจากเกษียณจากการชกมวย ซึ่งรวมถึงปัญหาสุขภาพจิตที่ได้รับการบันทึกไว้เป็นอย่างดี
ประวัติมวยสากลสมัครเล่น บรูโน่กลายเป็นนักมวยอาชีพในปี 1981 คว้าชัยชนะ 21 นัดติดต่อกันได้อย่างรวดเร็วด้วยการน็อคเอาท์ สตรีคนี้ได้รับความสนใจจากนิตยสารมวยนานาชาติ เช่น The Ring, KO Magazine, Boxing Illustrated และ Ring En Español ในช่วงเวลานี้
บรูโน่เอาชนะสก็อตต์ เลอดูซ์ อดีตผู้ท้าชิงตำแหน่งแชมป์โลก ฟลอยด์ คัมมิงส์ ผู้ท้าชิงที่เคยถูกหยุดจากการได้รับชัยชนะในการหยุดตัวเองเมื่อผู้ตัดสินปกป้องบรูโนอย่างไม่เป็นธรรม รูดี้ เกาเว แชมป์ชาวเบลเยียม โทนี่ มัวร์ และเอ็ดดี้ นีลสันจากอังกฤษและคู่ต่อสู้ เช่น Bill Sharkey, Walter Santemore และ Ken Lakusta อย่างไรก็ตาม
ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2527 แชมป์โลกรุ่นเฮฟวี่เวทที่กำลังมาแรงอย่าง เจมส์ “โบนครัชเชอร์” สมิธ ชาวอเมริกัน หยุดสตรีคนั้นเมื่อเขาเอาชนะบรูโนด้วยการน็อกเอาต์ในรอบที่สิบและรอบสุดท้ายของไฟต์ โดยบรูโน่เป็นผู้นำที่ชัดเจนในการตัดสินทั้งสาม
นักชกสากลอังกฤษประวัตินักชกที่มีชือเสียงและถือว่าแชมป์นานที่สุดของอังกฤษอันดับที่4 นาซีม ฮาเหม็ด
เป็นอดีตนักมวยอาชีพชาวอังกฤษที่เข้าแข่งขันระหว่างปี 1992 ถึง 2002 เขาจัดการแข่งขันชิงแชมป์โลกรุ่นเฟเธอร์เวทหลายครั้ง รวมถึงตำแหน่ง WBO ตั้งแต่ปี 1995 ถึง 2000; ชื่อ IBF ในปี 1997; และชื่อ WBC จากปี 2542 ถึง พ.ศ. 2543
นอกจากนี้เขายังครองตำแหน่งแชมป์สายตรงตั้งแต่ปี 2541 ถึง 2544; แชมป์ IBO ตั้งแต่ปี 2545 ถึง 2546; และครองตำแหน่ง European bantamweight ตั้งแต่ปี 1994 ถึง 1995 Hamed ได้รับการจัดอันดับให้เป็น British Featherweight ที่ดีที่สุดตลอดกาลโดย BoxRec ในปี 2015 เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าสู่หอเกียรติยศมวยสากล
ฮาเหม็ดเป็นที่รู้จักจากการแสดงตลกชกมวยแหกคอกและทางเข้าวงแหวนอันตระการตา ซึ่งรวมถึงการเดินขึ้นสังเวียนบนพรมที่บินได้ ลิฟต์ และเกวียน ตลอดจนการแสดงวิดีโอภาพยนตร์เขย่าขวัญของไมเคิล แจ็กสันอีกครั้ง และสวมหน้ากากฮัลโลวีน เขายังเป็นที่รู้จักจากการตีลังกาหน้าด้วยเชือกด้านบนเข้าสู่สังเวียน
สไตล์ชกมวยใต้ที่แข็งแรงและตีอย่างแรง และพลังน็อกเอาต์อันน่าเกรงขาม หลังจากจบอาชีพด้วยอัตราส่วนน็อคเอาท์ต่อชัยชนะ 84% . ด้วยบุคลิกที่อวดดีและไฟต์ที่โด่งดังของเขา เขาเป็นบุคคลสำคัญในวัฒนธรรมป๊อปของอังกฤษในยุค 1990 ขณะที่ Sean Ingle ใน The Guardian เขียนว่า “ในช่วงที่เขารุ่งโรจน์ Hamed เป็นซุปเปอร์สตาร์ระดับโลก“ Dan Rafael จาก ESPN ที่เป็นดาราดังทั้งสองฝั่งของมหาสมุทรแอตแลนติกเขียนว่า “หนึ่งในดาราที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในวงการนี้ ผู้ชายคนนี้ขายสนามหมดก่อนที่คู่ต่อสู้ของเขาจะได้ชื่อด้วยซ้ำ”
ณ เดือนตุลาคม 2020 BoxRec จัดอันดับให้ Hamed เป็นนักมวยปอนด์ต่อปอนด์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอันดับ 19 ของยุโรปตลอดกาล และนักมวยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอันดับเจ็ดของอังกฤษตลอดกาล ในปี 2559 อีเอสพีเอ็นได้จัดอันดับฮาเหม็ดที่อันดับ 22 ในรายชื่อนักสู้ 25 อันดับแรก มวยสากลมีกี่ยก
โดยคิดเป็นปอนด์ต่อปอนด์ ในช่วง 25 ปีที่ผ่านมา World Boxing ซึ่งเป็นน้องสาวของนิตยสาร The Ring ได้จัดอันดับ Hamed ให้เป็นนักมวยอังกฤษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอันดับที่ 11 ตลอดกาล และ Gareth A. Davies แห่ง The Telegraph ได้จัดอันดับให้เขาอยู่อันดับที่ 10 The Ring ยังจัดอันดับให้ Hamed เป็นนักชกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอันดับที่ 46 ตลอดกาล
บริการเว็บ แทงบอล เล่นได้ตลอด 24 ชั่วโมง พร้อมบริการ เว็บดูหนังออนไลน์ฟรี
